Jacky: kunst of huisdier?

Hoe integer is een kunstbeurs? Stijgt de waarde van een huisdier als je ‘m als kunstwerk presenteert? Kunstinitiatief MILK en kunstenaar Maarten Bel onderzoeken het met hun interactieve installatie Get A Pet Instead op Art Rotterdam. Bel leidt bezoekers van de Van Nelle Fabriek naar Dierenopvangcentrum Rotterdam. Per step.

Een map met huisdieren ligt opengeslagen in de stand van MILK op Intersections, het beursgedeelte voor installatie- en performancekunst. Honden en katten als Jacky, Diesel en Shadow worden erin voorgesteld. Het zijn de ‘kunstwerken’ die aan de overkant van de rivier wonen.

Terwijl circusmuziek door de speakers schalt, beklimt Maarten Bel een mini-podium en spreekt zijn publiek toe. ‘Koop geen kunst, maar een dier’, besluit hij zijn relaas. Dan pakt hij de step (‘geen kick-flips maken, ze zijn gesponsord’) en met een kleine groep in zijn kielzog baant hij zich een weg naar buiten, dwars door de kunstmenigte heen.

Elitair vs integer

We zijn het beursterrein net af als het tijd is voor de eerste stop. Een fles wodka komt tevoorschijn, glaasjes worden ingeschonken en dan wijst Bel naar het asiel dat aan de overkant van de rivier ligt. Zijn project gaat over de tegenstrijdigheid tussen twee werelden, legt hij uit. De elitaire en commerciële kunstwereld tegenover de integere wereld van een asiel. Interessant, vindt hij, dat juist in kunst naar integriteit en eerlijkheid wordt gestreefd.

Jacky Stardust

We gaan door, steken in onze stepheup negerend, en komen aan bij het asiel waar assistent-locatiebeheerder Sanne de toer overneemt. Een scala aan dierengeuren dringt zich op, terwijl ze ons langs quarantainehokken en dokterskamers leidt. We ontmoeten kat Gerrit en hond Jacky en ik doe hard mijn best om ze als kunstwerk te bekijken. Jacky mist een oog en draagt zilverspray op de wond. Met wat goeie wil zou je haar een Ziggy Stardustachtig cachet kunnen toedichten. Maar het duurt niet lang voordat gevoelens van vertedering het overnemen en ik kan me niet herinneren die ooit te hebben gevoeld voor een kunstwerk.

Buiten, bij de ingang van het asiel draagt de kunstenaar een gedicht voor over een hondenleven. Met een plechtig muziekstuk op zijn oefen-doedelzak is de toer beklonken. Al moeten we natuurlijk nog wel terug. Per step.