Groetjes vanaf de hoogste schommel

Schommelen op honderd meter hoogte? Vanaf vandaag kan het op de A’DAM Toren aan het IJ, op de hoogste schommel van Europa. Ik ging erheen. Niet omdat ik onverschrokken ben, maar omdat ik er nog altijd geen vrede mee heb dat ik dat níet ben.

De laatste keer dat ik in een zweefmolen zat, sloot ik mijn ogen en herhaalde ik het mantra 'ik zit hier vrijwillig, ik heb hiervoor betaald, ik vind dit leuk', totdat-ie stopte. De laatste keer dat ik in een reuzenrad zat barstte ik in huilen uit, totdat mijn collega ABBA-liedjes voor me begon te zingen. Toch meldde ik me direct aan voor de opening van de hoogste schommel in Europa. Waarom? Geen hond die het weet.

Niet bewegen

Daar sta ik dan, op het dak van de IJ-toren. Ik durf niet te dicht bij de rand te komen uit angst voor een paniekaanval met hartkloppingen en koud zweet. Gelukkig trappen de dochters van de Amsterdamse burgemeester Van der Laan het spits af. Ze geven geen kik, zelfs niet als ze over het randje van de toren schommelen. ‘Het was heel leuk’, glundert Eline van der Laan (9) als ze van de schommel af is. ‘Als je stil blijft zitten, komt het goed’, belooft zus Lieve (12).

Efteling-stoeltje

Wat schommelsessies van andere journalisten later, is het mijn beurt. Ik heb mijn schommelstoelgenoot Daan van webshop Lokaal020 net verteld over mijn specifieke gedrag op grote hoogtes als we in ons tuigje worden gehesen. De stoel ziet eruit als die in een Efteling-attractie. De kans dat je eruit valt lijkt me bijzonder klein, dus dat hebben we vast mee. We kijken elkaar nog één keer aan en hop, daar gaan we. De schommel komt in beweging en helt nu over de rand. Het uitzicht is vast prachtig, maar ik kijk toch liever naar Daan.

ABBA

Daan doet zijn best om me af te leiden. ‘Kijk eens wat een grote boot, hoe sta je eigenlijk tegenover grote boten?’ Dan wordt het me te machtig. ‘Daan?’, vraag ik. 'Wil je misschien een ABBA-liedje voor me zingen?’ Daan knikt goedmoedig en begint: ‘Super Trouper…' Dan verontschuldigt hij zich. 'Sorry, de rest van de tekst ken ik niet.’

Deze blog maakte ik voor sevendays.nl