Het Rekenrijk en ABBA
Wát heeft ABBA met een kinderboek over wiskunde te maken? Dat was precies wat ik me afvroeg, tijdens mijn eerste ontmoeting met Stefan Buijsman en uitgeverij Luitingh-Sijthoff.
We waren bij elkaar gekomen om het te hebben over ons (nog te maken) boek, toen ineens het woord viel, ABBA dus. Maar het ging snel, klonk zacht en was alweer vervluchtigd voor ik kon achterhalen waar het vandaan kwam. Voor het gemak ging ik er vanuit dat ik het verkeerd had verstaan, zoals me heel soms gebeurt. De setting, de aanwezigen, het onderwerp van gesprek: werkelijk niets wees hier in de richting van m'n favoriete popgroep. Waarschijnlijk was het mijn kalmeringsmechanisme: het zou de eerste keer niet zijn dat ABBA me moest bedaren in acute stress-situaties (zoals praten over je eerste boek, over wískunde). Voor mij is ABBA de ideale fopspeen.
Onder hypnose ABBA was mijn eerste grote liefde. Toen ik negen of tien was gaven mijn ouders mij er twee cassettebandjes van, in de hoop dat ik tijdens onze vakantie zou vergeten te ruziën met mijn broer. Joost mag weten waarom ze voor ABBA kozen, het was al 1990 en ABBA was al lang uit elkaar, maar het werkte. Uren staarde ik uit het autoraam, gehypnotiseerd door de vier prachtige stemmen. Eenmaal thuis bleek dat mijn ouders ook nog de plaat van Mamma Mia hadden. Gebiologeerd bestudeerde ik de hoes totdat ik elke millimeter uit m’n hoofd kende. Tegenwoordig zou je dat denk ik dwangneurotisch noemen.
Er klonk gelach in de kamer bij Luitingh-Sijthoff. En toen, ineens viel het woord weer. Ditmaal zag ik het gebeuren, het kwam uit de mond van Stefan Buijsman.
Vlakbij Björn Stefan Buijsman (22) ging studeren op zijn vijftiende. Op z’n negentiende vertrok hij naar Zweden om te promoveren, wat hij daar deed als jongste ooit. Dat leverde hem de nodige media-aandacht op. Zóveel dat Björn Ulvaeus (van ABBA) hem wist te vinden. Of nou ja, zijn uitgeverij. Want Björn is een van de oprichters van Fri Tanke, een Zweedse uitgeverij van educatieve boeken. En die uitgeverij vroeg Stefan of hij een kinderboek over wiskunde wilde maken.
Terwijl Stefan luchtig vertelde over een lunch met Björn, verslikte ik me in niets. Ik moest alle zeilen bijzetten om deze onverwachte plotwending te kanaliseren. Ik dacht dat we het over spel- en grafentheorieën zouden hebben, maar ineens was ik nog maar één vorkprik verwijderd van Björn Ulvaeus.
De droom Van dat boek is het in Zweden (nog) niet gekomen, maar in Nederland ligt Het Rekenrijk inmiddels in de winkels. En er is nog steeds een kleine kans dat Fri Tanke een vertaling wil. Sinds ik dit weet heb ik nog maar één droom: dat Björn ons boek bestudeert, zoals ik ooit zijn plaat. En dat mijn naam een keer uit diezelfde mond rolt, als waar al die magische liedjes uit voortkwamen. Alhoewel… rollen. Ik hoop maar dat Björn niet stikt in mijn naam. ‘Göfff… Gorinch… Grie… Grøvrien??! Mamma Mia!’
Hier lees je meer over Het Rekenrijk.